‘O wat ben ik heden blij’… Zo
begint een oud verjaardagsliedje.
Maar ik, Maaike, ben vandaag ooooo zooooo vrolijk!
Twee maanden deed ik verwoede pogingen om de kinderen zélf te motiveren
voor onze klasblog. Alles haalde ik uit de
kast om het vuur in hen aan te wakkeren.
Een blog is een prachtig ‘ding’ om de kinderen vanalles bij te brengen maar ook ideaal als spiegel voor onszelf en voor iedereen die in
ons geïnteresseerd is…
Omdat de kinderen er zelf nog niet klaar voor waren, liet ik het, eerlijk
toegegeven, wat ontgoocheld los maar werkte ondertussen samen met hen verder aan
andere even belangrijke zaken (groepssfeer, klasmanagement, onderzoekswerk…)
Maar… ik bleef er rotsvast van overtuigd dat het ging komen.
Dat geloof heeft ook deze keer zijn vruchten afgeworpen.
En hoe!
Deze morgen in de kring kwam Merel met een voorstel dat iedereen als
bij wonder kon motiveren.
En daarna ging de bal enorm aan het rollen…
Het ene voorstel na het andere kwam…
Een aantal zaken kun je zelfs nu al hieronder lezen en bekijken.
De rest van de ideeën en plannen kun je komen lezen in ons kringverslag van vandaag… Een
kring die mede daardoor bijna twee uren duurde…
en niemand die dat erg vond, integendeel.
“Eindelijk…”, dacht ik opgelucht en gelukzalig glimlachend…
Als begeleider dát mogen meemaken en dié energie en motivatie op hun
gezichtjes mogen lezen, is on-be-schrij-fe-lijk mooi!
Blijven geloven in mijn kinderen, hen de tijd geven en loslaten loont...
voor iedereen…
Sprookjes bestaan tóch… écht…
Geloven erin was de eerste stap van een boeiende reis waarvan jullie
vanaf nu regelmatig meer zullen horen en te zien krijgen op deze blog…
Tot ziens?